08:40
ေတာင္သာသားေလး
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ဆုိသည္မွာ
ဗုဒၶၶၶဘာသာဟူသည္ ဗုဒၶၶဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္ ေဟာေျပာဆံုးမေတာ္မူအပ္ေသာ အဆံုးအမစကားဟူသမွ် ကို ဗုဒၶၶၶဘာသာဟုေခၚပါသည္။ ဗုဒၶၶၶဘာသာ၏ အနက္အဓိပၶၶၶၶၶၶၸၸၸၸၸၶၶၶၸၸၸၸၸၸၸါယ္ကို နားလည္သေဘာေပါက္ၿပီးလွ်င္ ဗုဒၶၶၶဘာသာ၀င္ဆုိေသာ ေ၀ါဟာရ၏အနက္အဓိပၶၶၶၶၶၶၸၸၸၸၸၶၶၶၸၸၸၸၸၸၸါယ္ကိုလည္း နားလည္ထားသင့္သည္။ ဗုဒၶၶၶဘာသာ၀င္ႏွင့္ ထပ္တူညီေသာ ပိဋကတ္စာေပ အသံုးအႏႈန္းမွာ ဥပါသက ဆုိေသာ ေ၀ါဟာရပင္ျဖစ္သည္။ ဥပါသက ဆုိ သည္မွာ ရတနာသံုးပါးကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သူ ကိုဆိုသည္။
ဗုဒၶၶၶဘာသာ၀င္သမိုင္းတြင္ ပထမဆံုး ဥပါသကမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ တဖုႆႏွင့္ဘလႅိကကုန္သည္ညီေနာင္ကို ဗုဒၶၶၶဘာသာ၀င္တုိင္းသိမည္ဟု ထင္ပါသည္။ ၄င္းတုိ႔ ညီေနာင္သည္ ဗုဒၶၶျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေတြ႔စဥ္အခါက သံဃာဟူ၍မရွိေသးသျဖင့္ ဗုဒၶၶၶႏွင့္ဓမၼကို ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ထားၿပီး ရတာနာႏွစ္ ပါးအေပၚ သရဏဂံုေဆာက္တည္ခဲ့ၾကရသည္။ ေနာက္ပိုင္း ဘုရားရွင္၏ တပည့္သားရဟန္းသံဃာမ်ား
ေပၚေပါက္လာခ်ိန္တြင္ကား ဗုဒၶၶၶ ဓမၼ သံဃာ ဆုိေသာ ရတနာျမတ္သံုးပါးကို ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္း ကပ္ပါ၏ ဟု စိတ္တြင္ သရဏဂံုေဆာက္တည္ၿပီးသူကို ဗုဒၶၶၶဘာသာ၀င္ဟု ေခၚဆုိပါသည္။
(ျပန္လည္မွ်ေ၀ေပးျခင္းသာ)
ေတာင္သာခရီးသည္
12:24
ေတာင္သာသားေလး
(၁) မညီညႊတ္ေသာအရပ္။ ။မညီညႊတ္ေသာအရပ္၌ တုိင္ပင္ေသာ္အက်ဳိးမွာျပန္႔က်ဲ၏၊
လြင့္စင္၏၊ ေလ်ာက်၏ မၿပီးေျမာက္ႏုိင္။
(၂) ေဘးရန္ရွိေသာအရပ္။ ။ေဘးရန္ရွိေသာအရပ္၌ စိတ္ႏွလံုးတုန္လႈပ္၏၊ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္ေသာ
အက်ဳိးမျမင္ႏုိင္။
(၃) အလြန္ေလထန္ေသာအရပ္။ ။အလြန္ေလထန္ေသာအရပ္၌ အသံသည္ မထင္ရွား။
(၄) နံရံစသည္ဖံုးကြယ္ရာအရပ္။ ။နံရံစသည့္ဖုံးကြယ္ရာအရပ္၌ ေခ်ာင္းေျမာင္းနားေထာင္သူတုိ႔
လာတတ္ကုန္၏။
(၅) နတ္စင္နတ္ကြန္းအရပ္။ ။နတ္စင္၊ နတ္ကြန္း၌တုိင္ပင္ေသာ္ အက်ဳိးသည္
ေႏွာင့္ေႏွးေလးဖင့္စြာ သက္ေရာက္၏။
(၆) ခရီးလမ္းမ။ ။ခရီးလမ္းမ၌ တုိင္ပင္ေသာ္ အက်ဳိးသည္ အခ်ည္းႏွီး
ျဖစ္တတ္၏။
(၇) စစ္ေျမျပင္အရပ္။ ။စစ္ေျမျပင္အရပ္၌ တုိင္ပင္ေသာ္ လွဳပ္ရွားျခင္းျဖစ္၏။
(၈) ေရဆိပ္။ ။ေရဆိပ္၌တုိင္ပင္ေသာ္ ေပါက္ၾကားလြယ္၏။
(ဗုိလ္မႈးႀကီးစန္းပြင့္၏ ေရွးျမန္မာမင္းမ်ား လက္ထက္ေထာက္လွမ္းေရး- မွ)
11:47
ေတာင္သာသားေလး
ခ်မ္းေျမ႕ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ေလးျဖစ္ပါေစ
ဆုိတဲ့ ဆုေတာင္းမႈေလးနဲ႔ပဲ ဒီဂုဏ္ျပဳေဆာင္းပါးကို ေရးလုိက္ရပါတယ္။ မၾကာမီအခ်ိန္အတြင္းမွာ
သူငယ္ခ်င္းတို႔အေနနဲ႔ တဆင့္ျမွင့္ရာထူးေတြ လက္ခံရယူ ဂုဏ္ျပဳခံရေတာ့မွာပါ။ ဒီအတြက္ေၾကာင့္
ဒီေစတနာဂုဏ္ျပဳေဆာင္းပါးေလး ေရလုိက္ျခစ္ျဖစ္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေရ--- ငါတို႔တေတြဟာ ေရွးေရစက္ေတြေၾကာင့္ပဲေျပာေျပာ၊
အမိတကၠသုိလ္က သတ္မွတ္ထားတဲ့အရည္အခ်င္းေတြနဲ႔ ျပည့္မီတယ္ပဲဆုိဆုိ ငါတုိ႔ေတြ ဒီတကၠသုိလ္ႀကီးမွာ
အတူတကြ ပညာေတြဆည္းပူးႏုိင္ခြင့္ရၾကၿပီေလ။ ဒီေဆာင္းပါးေလးမွာ ငါ့ရဲ႕အျမင္ေလးေတြကို ေျပာျပသလုိ၊
သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကလည္း ကိုယ္စီအျမင္ေလးေတြ ေျပာျပၾကေစလုိပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေရ--- ငါတို႔တေတြဟာ မိသားစုနဲ႔ေ၀းကြာေနၾကတယ္ဆုိေပမယ့္
ညီအကိုအရင္းထက္ ခ်စ္ခင္ၾကတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းညီအကိုေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေနၾကၿပီေလ။
ေပ်ာ္ရႊင္စရာရွိခဲ့ရင္လည္း ငါတို႔ထပ္တူေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကသလုိ အခက္အခဲေတြႀကံဳလာရင္လည္း
ေခါင္းခ်င္းဆုိင္ေျဖရွင္းခဲ့ၾကာတေတြကို မွတ္မိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေရ--- ငါတုိ႔တေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ေနရာအသီးသီး၊
ဌာနအဖံုဖံုမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနရင္း ေခတ္ေနာက္က်ေနတဲ့ အမိျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ပညာေရးစနစ္ကို
တဖက္တလမ္းကေန ျမွင့္တင္ႏုိင္ဖုိ႔၊ တုိးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔ ဒီႏုိင္ငံကို
ေရာက္လာခဲ့ၾကတာပါ။ ငါတုိ႔တေတြမွာ စရုိက္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ အျမင္အေထြေထြ၊ သေဘားထားအဖံုဖံု
ရွိၾကေပမယ့္ ငါတုိ႔မွာရွိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကေတာ့ တစ္ခုတည္းပါပဲ။
ဒီလုိပညာသင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ သူငယ္ခ်င္းတခ်ဳိ႕ရဲ႕
ငါတုိ႔က ဒီႏိုင္ငံမွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္ၾကေနသလိုပဲ ဆုိၿပီး တီးတုိးအသံေလးေတြ
ၾကားရဖူးတယ္။ ဒီလုိေျပာတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကို အျပစ္မေျပာလုိပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့
ငါကိုယ္တုိင္ တခါတရံခံစားမိလုိ႔ပါပဲ။ ရလာတဲ့ေထာက္ပံ့ေငြကို တခါတေလ လိုတာထက္ ပိုၿပီးသံုးမိတဲ့အခ်ိန္၊
ဧည့္သည္လာတဲ့အခ်ိန္ေတြဆို ပိုေငြက သိပ္မရွိလွပါဘူး။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံက
ပါလာတဲ့အ၀တ္အထည္ေလးေတြကုိပဲ ၀တ္ရတာေပါ့။ ပထမႏွစ္ဘ၀လည္း ဒီအ၀တ္၊ ဒုတိယႏွစ္လည္း ဒီအ၀တ္၊
တတိယႏွစ္လည္း ဒီအ၀တ္ပဲ ထပ္ေနၾကတာေပါ့။ တျခားႏုိင္ငံျခားသားေတြလုိ ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္
မ၀တ္ႏုိင္ပါဘူး။ တခါကဆုိ မုန္႔ေရာင္းတဲ့အဘြားႀကီးက ငါ့ကိုေမးဖူးတယ္။ မင္းတို႔က အ၀တ္မေလ်ာ္တတ္လုိ႔လား၊ ဒါမမဟုတ္ တစ္ခုခုေၾကာင့္လားတဲ့။
မင္းတို႔အ၀တ္ေလးေတြၾကည့္လိုက္ ရင္ ေဟာင္းႏြမ္းေနတာပဲ၊ ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္ မရွိလွဘူး
တဲ့။ အဲ့ဒီအဘြားက ျမန္မာေတြကို ခ်စ္ခင္တတ္တဲ့ အဘြားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကဲ့ရဲ႕စိတ္နဲ႔ေျပာတာမဟုတ္ဘဲ
သနားတဲ့စိတ္၊ ၾကင္နာစိတ္၊ ဂရုနာစိတ္နဲ႔ ေျပာေနျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။
ပိုေငြနည္းေနတဲ့အတြက္ ေလ့လာေရးခရီးထြက္ဖုိ႔အတြက္ဆုိရင္ေတာ့
ဒီလအတြက္ အိတ္ကပ္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္က်န္ေသးလဲဆုိတာ အရင္ၾကည့္ရပါတယ္။ ဘာသာစကားကလည္း တျခားထြက္ေငြေတြမရွိဖုိ႔
အတြက္ တျခားႏုိင္ငံျခားေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ အေပါင္းအသင္းလုပ္ဖုိ႔ စိတ္မကူးမိေတာ့ပါဘူး။
သူတို႔၀န္းက်င္ထဲ ကထြက္လာမွန္းမသိ ထြက္လာခဲ့တာ ဘာသာစကားဆုိလွ်င္ ေက်ာင္းခန္းထဲကလြဲလို႔
အျပင္မွာ မေျပာျဖစ္ေတာ့ ပါဘူး။ ဘာသာစကားအားနည္းတာရယ္၊ အပိုအလွ်ံေငြအားနည္းတာရယ္က ငါတုိ႔မင္းတုိ႔ကို
ေပ(၂၀x၁၅)အခန္း ထဲမွာ ေနဖုိ႔အတြက္ ျဖစ္လာေတာ့တာပါပဲ။ ဒါကို ဒီအခန္းထဲမွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနသလုိ
ခံစားေနရတယ္ဆုိတာ ကို နားလည္ေပးရမွာပါ။ ငါတုိ႔တေတြအတြက္ အမိႏုိင္ငံေတာ္ကေပးတဲ့ေငြဟာ
နည္းပါးလွတယ္ဆုိေပမယ့္ ငါတို႔ႏုိင္ငံမွာ ဆင္းရဲမႈရာခိုင္ႏႈန္း(၂၆)ရွိတယ္ဆုိတာရယ္၊ ငါတုိ႔ပညာသင္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္
သူတို႔စားဖို႔ထဲက ထမင္းလုပ္ေတြကို ငါ့တိုကို ခြဲေ၀ေပးေနရတယ္ဆုိတာ နားလည္ေပးလိုက္ရင္
ေထာက္ပံ့ေငြ နည္းတယ္၊ မ်ားတယ္ ဆုိတာကို ေနာက္ထပ္ ေျပာမိေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီဟာေလးေတြ
ေတြးမိလုိက္ရင္ပဲ ဒီ၀န္းက်င္ေလးထဲမွာ ေနေနရတဲ့ကာလေလးမွာ ေနေပ်ာ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ (၁၄-၁၁-၂၀၁၂)ညက စိတ္မေကာင္းစြာပဲ
သတင္းေလးတစ္ပုဒ္ဖတ္လုိက္ရတယ္။ ငါတို႔နဲ႔အတူ တေန႔တည္းပဲဟင္းေသာက္ၿပီး၊ တေန႔တည္းေက်ာင္းဆင္းလာခဲ့တဲ့
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပံုရယ္၊ ေဘးမွာ မ်က္ရည္တြဲလြဲက်ေနတဲ့အန္တီရယ္၊ ပူေဆြးေသာကေရာက္ေနရွာတဲ့
သူငယ္ခ်င္းရဲ႕အေမရယ္ ျမင္လုိက္ရတယ္။ ေလာကႀကီးကို ႏုတ္ဆက္ခြဲခြါသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့
အရမ္းကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ ငါတုိ႔တေတြဟာ ဒီမွာ ပညာသင္ႏုိင္ဖုိ႔ေရာက္ခဲ့ေပမယ့္
တကယ္လုိ႔သာ ပညာဆက္သင္ခြင့္မရရင္ ဒီေနရာဟာ ငါ့ေနရာ၊ ေဘးမွာငိုေနတာလည္း ငါ့အေမျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမွာပါ။
ငါတုိ႔ပညာသင္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ငါတို႔တာ၀န္ေတြကို က်န္ခဲ့တဲ့သူေတြက ပိုတုိးၿပီး တာ၀န္ေတြ
ထမ္းေဆာင္ေနၾကရတယ္ဆိုတာကို ေတြးမိလုိက္ရင္ပဲ ငါတို႔တေတြ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ ပညာေတြကို ေလ့လာဆည္းပူးခ်င္စိတ္ေတြ
ႏုိးထလာပါလိမ့္မယ္။ ပိုတုိးလာလိမ့္ပါလိမ့္မယ္။
မၾကာခင္မွာ ငါတို႔တေတြကို တဆင့္တုိးတာ၀န္ေတြထမ္းေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔
တဆင့္ျမွင့္တဲ့ရာထူးေတြ ခ်ီးျမွင့္ေတာ့မွာပါ။ ဒီကိုေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေကာင္းသည္ဆုိးသည္
ေတြးမေနဘဲ ပညာကုိသာ ရသေလာက္ ယူသင့္တင္ထင္မိပါတယ္။ ဒီဂုဏ္ျပဳေဆာင္းပါးေလးဟာ ဆရာေလသံနဲ႔ေရးေနျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ
အမိႏုိင္ငံေတာ္အတြက္တန္းဖုိးရွိတဲ့ပညာေတြဆည္းပူးရန္
ဆိုတဲ့ ငါတုိ႔အားလံုးရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သတိမရတာပဲျဖစ္ျဖစ္
ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့လွ်င္ သတိရလာေအာင္ႏုိးဆြေပးလုိက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမိႏုိင္ငံေတာ္ေကာင္းက်ဳိးအတြက္
ဒီေဆာင္းပါးေလးက အုပ္တခ်ပ္၊ သဲတပြင့္ ကူညီပါ၀င္ ပံ့ပိုးေပးႏုိင္ပါရင္ ဆီထိဂြမ္းကဲ့သုိ႔
၀မ္းသာပီတိ ျဖစ္ေနပါေတာ့မည္။
ေတာင္သာခရီးသည္
10:22
ေတာင္သာသားေလး
ကၽြန္ေတာ့္ဆုိဒ္ကို မူရင္း http://taungthartarlay.co.cc/ မွ http://taungthartarlay.blogspot.com/
သုိ႔ ျပင္ဆင္ထားပါေၾကာင္း အလည္လာသူ အကိုအမမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ညီငယ္ညီမငယ္မ်ားအား ေလးစားစြာ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ေတာင္သာခရီးသည္
13:26
ေတာင္သာသားေလး
ဒီေန႔ေတာ့ ရေ၀ႏြယ္(အင္းမ)ေရးထားတဲ့ စာအုပ္ေလး ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ စာအုပ္ထဲမွာေတာ့ အေၾကာင္းအရာေတြ စံုလင္စြာေဖာ္ျပထားေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေန႔စဥ္ျပဳပါ ဤကုသုိလ္ ေဆာင္းပါးနဲ႔ ဆုိင္တာေလးပဲ ေဖာ္ျပပါရေစ။
ေန႔စဥ္ျပဳပါ ဤကုသိုလ္
၁။ အိပ္ယာထ
မနက္အိပ္ယာက ထတာနဲ႔ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ၿပီး မိသားစုကိစၥေတြကို ဘာမွမလုပ္နဲ႔ပါဦး။
ဘုရားခန္းကို အရင္သြားပါ။
(က) ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရကို အရင္ကပ္ပါ။ (ဒါန)
(ခ) ကပ္ၿပီးရင္ (၅)ပါးသီလ ခံယူပါ။ (သီလ)
(ဂ) ဂုဏ္ေတာ္ကို (၅)မိနစ္ပြားပါ။ (ဂုဏ္ေတာ္)
(ဃ) ေမတၱာကို (၅)မိနစ္ ပြားပါ။ (ေမတၱာ)
(င) ၀ိပသနာ
(၅)မိနစ္ ပြားမ်ားပါ။ (၀ိပသနာ- မည္သည့္တရားစခန္း၊
မည္သည့္ အာစရိယ၀ါဒမွ် သင္ၾကားထားျခင္း မရွိသူမ်ားအဖုိ႔
အစပိုင္းတြင္ တပလႅင္ေခြထိုင္၊ ဘယ္လက္ေပၚ ညာလက္တင္၊ ခါး-လည္ပင္း-ဦးေခါင္းကို မတ္မတ္ထား၊
အသက္ကို ပံုမွန္ရွဴလွ်က္ ၀င္ေလ၀င္လာလွ်င္ ၀င္လာသည္ဟုသိေပး၊ ထြက္ေလထြက္သြားရင္ ထြက္သြားသည္ဟု
သိေပးျခင္းျဖင့္ မိမိစိတ္ကို ႏွာသီး၀သို႔သာ စူးစိုက္ေရာက္ရွိေစရန္ ပဏာမေလ့က်င့္ၾကလွ်က္
(၇)ရက္စခန္း၊ (၁၀)ရက္စခန္းစသည္တုိ႔ကို ၀င္ေရာက္ႏုိင္ရန္ ပိုတုိးကာ ႀကိဳးစားၾကသင့္ေပသည္။)
၂။ ေန႔လည္
အဲ့ဒီလုိနဲ႔ အနက္စာစားၿပီးတဲ့အခါ ဆန္လက္တစ္ဆုတ္စာယူၿပီး ၿခံေရွ႕မွာ ငွက္ကေလးေတြအတြက္
ပက္ေကၽြးလုိက္ပါဦး။ေကၽြးၿပီးသြားရင္ အဆစ္အေနနဲ႔ ဒီေန႔မနက္ျပဳျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္(၅)မ်ဳိးကိုလည္း အမွ်ေပးေ၀ပါတယ္။ အမွ် အမွ်
အမွ် ယူေတာ္မူၾကပါ။ သာဓု၊ သာဓု၊ သာဓု ဆုိၿပီး နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္မ်ားနဲ႔တကြ ေ၀ေနယ်အေပါင္းကို
အမွ်ေပးေ၀လိုက္ပါဦး။
၃။ ညပိုင္း
တတ္ႏုိင္တယ္၊
အခ်ိန္ရတယ္၊ သဒၶါတရားလည္း ထက္သန္လာတယ္ဆုိရင္ မနက္ပိုင္းကလုပ္ခဲ့တဲ့
ကုသုိလ္ (၅)မ်ဳိး တစ္ႀကိမ္ထပ္လုပ္လိုက္ပါဦး။
ဒီေဆာင္းပါးေလးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ေလာကီပညာေတြသင္ရင္း တြဲလုပ္ႏုိင္တဲ့
နည္းေလးျဖစ္ပါတယ္။ လူငယ္ေလးေတြအတြက္ ကုသုိလ္နဲ႔မိတ္ဆက္မိသလုိ စြဲၿမဲစြာလုပ္သြားရင္လည္း
အႀကိဳးရွိေစမယ့္ နည္းလမ္းေလးျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါတယ္။
ေတာင္သာခရီးသည္
02:20
ေတာင္သာသားေလး
ဒီေန႔ေတာ့ ေက်ာင္းအားလက္ရက္ေလးျဖစ္လုိ႔ အင္တာနက္မွာ ဘာသတင္းေလးမ်ား ထူးမလဲဆုိၿပီး ၀င္ေရာက္ေမႊေႏွာက္မိပါတယ္။ သတင္းေတြကေတာ့ စံုလင္ေနတာပါပဲ။ ဒီအထဲကေန အေမရိကန္ သမၼတသစ္ ေရြးခ်ယ္ပြဲမွာ လက္ရွိသမၼတ Obama က ျပန္လည္အႏုိင္ရရွိခဲ့တယ္ဆိုတဲ့သတင္းရယ္၊ ၿပီးေတာ့ သူရဲ႕မိသားစုႏွင့္အတူ ေအာင္ပြဲခံစင္ျမင့္ထက္မွာ ေအာင္ပြဲခံေနတာရယ္၊ ၿပီးေတာ့ ယခုပြဲတတ္ေရာက္လာၾကတဲ့ ပရိတ္သတ္အတြက္ ေက်းဇူးတင္စကားကအစျပဳလို႔ စကားလံုးတုိင္း လူေတြရဲ႕စိတ္ထဲမွာေကာ နားထဲမွာပဲ ၀င္သြားေအာင္ေျပာႏုိင္တဲ့ သမၼတအုိဘားမားကိုျမင္ျပီး ကၽြမ္းက်င္လိမၼာစြာ စကားေျပာၾကရာ၀ယ္ ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးေလး ေရးျဖစ္သြားတာပါ။
ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ၾကားမွာ ေကာင္းမြန္းတဲ့ဆက္ဆံေရး၊ မသင့္ျမတ္တဲ့ဆက္ဆံေရး စတာေတြဟာလည္း ဒီစကားကေန ဆင္းသက္လာတယ္လုိ႔ထင္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို အကိုစီနီယာတစ္ေယာက္က စကားတစ္လံုးရဲ႕တန္ဖိုးရွိပံုကို ေျပာဖူးပါတယ္။ ေအာက္လက္ ငယ္သားတစ္ေယာက္ကို အလုပ္ခုိင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ စကားခ်ဳိနဲ႔ အလုပ္ကိစၥေဆာင္ရြက္တဲ့အခါမွာ ပိုၿပီးအလုပ္ၿပီး ေျမာက္တယ္။ ခုိင္းတဲ့လူေကာ လုပ္တဲ့လူေကာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ အလုပ္ကို ေဆာင္ရြက္ႏုိင္တယ္တဲ့။ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ စတဲ့ေမးခြန္းေတြကို ေမးတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အက်င့္ေလးေၾကာင့္ပဲ စီနီယာအကိုက ဒီလုိဥပမာေလးနဲ႔ ေျပာျပပါတယ္။ ဥပမာ- ညီက တပ္ဖြဲ႔ငယ္တစ္ခုရဲ႕ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ေပါ့။ ညီ႔ကိုအထက္ကအမိန္႔ေပးလာတယ္။ တစ္ဧကရွိတဲ့ေတာရိုင္းတစ္ခုကို ညီ့ကို ဦးေဆာင္ၿပီးရွင္းခုိင္းလုိ္က္တယ္။ ညီက ဒီအခ်ိန္မွာ လက္ေအာက္ငယ္ သားကို စကားႏွစ္ခုထဲက တစ္ခုကို ေရြးေျပာရလိမ့္မယ္။ ဘာလဲဆုိေတာ့ ဒီေတာကို ရွင္းၾက ဆုိတာရယ္၊ ဒီေတာကို ငါတုိ႔အတူတူ ရွင္းလင္းၾကစုိ႔ ဆိုတာရယ္ေပါ့။ ဒီစကားေတြထဲက ညီ ဘယ္စကားကို ေရြးမွာလဲ၊ ဘယ္ဟာက နား၀င္ခ်ဳိၿပီး လက္ေအာက္ငယ္သားေတြေဆာင္ရြက္ခ်င္စိတ္ရွိမလဲ၊ အလုပ္ဘယ္ေလာက္ထိ ၿပီးေျမာက္မယ္လုိ႔ ထင္သလဲတဲ့။ စာဖတ္သူေတြအေနနဲ႔ကေတာ့ အမ်ဳိးအမ်ဳိး အဖံုဖံု ေရြးၾကမယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီေတာကို ငါတုိ႔အတူတူ ရွင္းလင္းၾကစုိ႔ ဆုိတဲ့ဟာကိုေရြးၿပီး လက္ေအာင္ငယ္သားေတြကို ထက္ဆင့္ညႊန္ၾကားေဆာင္ရြက္သြား မွာပါ။ ေရွ႕စကားေကာ၊ ေနာက္စကားေကာ အားလံုးက စကားေတြႀကီးပါပဲ။
ေရြးသံုးတတ္ဖုိ႔၊ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာစြာ ေျပာဆုိတတ္ဖုိ႔ အေရးႀကီးပံုေလးကို စီနီယာအကိုေပးတဲ့ စကားေလးနဲ႔ ဥပမာေပးလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခါ အင္တာနက္ကေနဖတ္ဖူးတဲ့ ကိုၿဖိဳးသူရေရးထားတဲ့ message ေလး တစ္ခု လက္ေဆာင္ေပးပါရေစ။
စကားေျပာဆုိရာ၌ လိမ္မာပါးနပ္စြာ ေျပာဆုိတတ္ရန္ လုိအပ္သကဲ့သုိ႔ တဘက္လူရဲ႕စကားကုိ ေသခ်ာနားလည္ေအာင္ နားေထာင္ရန္လည္း လုိအပ္ပါေပသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က မိမိကသာ ေျပာခ်င္၍ တဘက္လူရဲ႕စကားကုိ နားမေထာင္ခ်င္တာတုိ႔
ဆုိလိုခ်က္ကုိ ၿပီးဆံုးေအာင္ နားမေထာင္တာတုိ႔ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ စကားေျပာဆုိျခင္းသည္ အလြန္အေရးပါ အရာေရာက္ေသာ က႑တစ္ခုျဖစ္သည္ကုိ လူတုိင္းသိေနၾကေသာ္လည္း စကားမည္သုိ႔မည္ပံု ေျပာဆုိရမည္ဆုိသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကိုေတာ့ ေလ့လာမွတ္သား
မက်င့္ႀကံၾကသည္က မ်ားေနသည္ကုိ ေတြ႕ရွိရေပသည္။
စကားေျပာေကာင္းျခင္း၊ စကားကုိ ေရလည္ပတ္လည္ ေျပာဆုိတတ္ျခင္း၊ လုိရင္းတုိရင္းျဖစ္ေအာင္ ေျပာဆုိတတ္ျခင္းစသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ စကားေျပာဆုိရာ၌ အထူးသတိထားရန္ လုိအပ္လွေပသည္။ စကားေျပာဆုိေကာင္းလွ်င္ အရာရာကုိ
ေအာင္ျမင္သကဲ့သုိ႔ လူခ်စ္လူခင္လည္း ေပါမ်ားေပသည္။ စကားေျပာဆုိျခင္းနဲ႔ပတ္သတ္၍
ျမတ္ဗုဒၶမိန္႔ေတာ္မူခဲ့ေသာ စကားေျပာေကာင္းျခင္း အဂၤါ(၆)ပါးကုိ တင္ျပခ်င္ပါသည္။ ၎တုိ႔မွာ...........
၁။ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးဖြယ္ ကုိယ္အမူအရာရွိျခင္း။
၂။ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးဖြယ္ ႏူတ္အမူအရာရွိျခင္း။
၃။ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးဖြယ္ လုိက္ေလွ်ာတတ္ျခင္း။
၄။ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးဖြယ္ မွ်တေ၀ဖန္မူရွိျခင္း။
၅။ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးဖြယ္ ကုိယ္က်င့္သိကၡာရွိျခင္း။
၆။ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးဖြယ္ အသိပညာရွိျခင္းတုိ႔ပင္ ျဖစ္ေပသည္။
စကားေျပာဆုိရာ၌ အဓိကထားရမည့္ အခ်က္မွာ မိမိေျပာေသာစကားသည္ သူတစ္ပါးအတြက္ မထိခုိက္ မနစ္နာ မၾကမ္းတမ္းေသာ စကားမ်ားကုိေရွာင္ၿပီး ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေစလုိေသာ ေမတၱာဓာတ္ျဖင့္
ေျပာဆုိဆက္ဆံမွသာလွ်င္ မိမိရဲ႕စကားသည္ အဓိပၸါယ္ရွိ၍ ေအာင္ျမင္မႈရေပလိမ့္မည္။
လူ႔ေလာကစကားေျပာၾကရာတြင္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေဆြမ်ိဳးေမာင္ႏွမမ်ားကဲ့သုိ႔ သေဘာထားၿပီး လိမ္မာယဥ္ေက်းေသာ စကားလံုးမ်ားျဖင့္ ေျပာဆုိမွသာလွ်င္ လူရာ၀င္ေသာ စကားျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထုိ႔ျပင္ မိမိစကားေျပာဆုိမည္ဆုိလွ်င္
မိမိရဲ႕စကားသည္ မိမိေျပာခ်င္ေသာ အဓိပၸါယ္ကုိေရာက္မေရာက္ဆုိသည့္အခ်က္လည္း သတိထားရန္
လိုအပ္လွေပသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ေျပာခ်င္ေဇာျဖင့္ ေျပာခ်လုိက္ရာ ဆုိလုိခ်င္သည္ကားတျခား
ေျပာလုိက္သည္ကတျခား ျဖစ္ေနတတ္၍ ဒုကၡေတြ႕တတ္ေပသည္။
စကားတစ္လံုးခ်င္းဆီမွာ သူ႔ရဲ႕တန္ဖိုးေတြရွိသလို အဲ့ဒီတန္ဖိုးေတြကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အေနနဲ႔ ပိုင္ႏုိင္စြာ အသံုးခ်တတ္ဖုိ႔လုိအပ္လွပါတယ္။ ကိုယ္က ၾကားခံလူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနၿပီဆုိရင္ ပိုေတာင္မွ လုိအပ္ပါေသးတယ္။ မိမိမ်က္ႏွာတစ္ခုရဖုိ႔အတြက္ အထက္ကလူႀကီးေတြကိုေတာ့ လုပ္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ ကိုင္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေၾကာင္း လုပ္တတ္ၿပီး ေအာက္လက္ငယ္သားကိုေတာ့ ဒီေန႔အၿပီးလုပ္၊ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ မလုိခ်င္ဘူး စတဲ့စကားေျပာတတ္တဲ့ လူေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔ဖူးၾကမွာပါ။ ျမန္မာ စကားပံုတစ္ခုလည္း ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးပါတယ္။ အေပၚဖား၊ ေအာက္ဖိ ဆိုတာ ဒါမ်ဳိးကို ဆုိလုိတယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျမင္မိပါတယ္။ မိမိကိုယ္က်ဳိးအတြက္မဟုတ္ဘဲ အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ ေအာက္ကို ဖိၿပီးခုိင္းရတဲ့အခါမ်ဳိးက်ရင္ေတာ့ ဒီစကားပံုနဲ႔အက်ဳံး၀င္သြားလိမ့္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ေအာက္ကိုဖိေျပာတယ္ဆုိတာထက္ စကားကိုကၽြမ္းက်င္လိမၼာစြာ သံုးတတ္၊ စြဲတတ္ရင္ ေအာက္လက္ငယ္သားကလည္း ခ်စ္၊ ေၾကာက္၊ ရိုေသ၊ အထက္လူႀကီးကလည္း အေလးထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာမယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
လူတိုင္းမွာ သူ႔ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းေတြ ရွိၾကစၿမဲပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္မွာရွိတဲ့ မဆုိစေလာက္အရည္အခ်င္းေလးနဲ႔ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာစြာ စကားေျပာၾကရာ၀ယ္ ေဆာင္းပါးေလးကို ေရးလိုက္မိပါတယ္။
ဆက္လက္ႀကိဳးစားပါအံုးမည္
ေတာင္သာခရီးသည္
